Ve Yine Basardim...

Evet kendimi üzmeyi yine başardım... Kendime acı çektirmekten hoşnut mu oluyorum hiç bilmiyorum ama bildiğim birşey var; bazı huylarımdan kurtulamadığım müddetçe asla mutlu olamayacağım.

Benimle biraz muhabbet etmiş kişiler bilirler, birkaç basit bilgiyi hemen sahip olduğum kaynaklarda araştırmaya başlıyor ve bir yap bozu birleştirir gibi parçaları birleştirerek sonuçlar çıkarıyorum. Aslında buna biraz ajanlık da denebilir ya da ajancılık oynuyorum.

Bilmiyorum... Yaptığım şeyin bir manası yok, arkadaşlarımı kaybetmemden başka bir işe yaradığını da düşünmüyorum.Evet kişiler hakkında bilgi edinmeyi seviyorum ama sonuçları bana mutsuzluk olarak geri dönüyor...

Bugün onlardan biri oldu yine. Olgunluğunu takdir ettiğim bir arkadaş hakkında küçük bir internet araştırması yaptım. Ne mi buldum? Hiçbirşey... Yoo hayır hayır birşey buldum... Araştırmayı yaptıktan sonra bunu kendisine söylediğimde bulduğum esas şey ortaya çıktı. Koskocaman bir mutsuzluk. Çünkü genel bilgi de olsa, insanlar hakkında araştırma yapmam onları rahatsız ediyor ve olumsuz tepkilerini dile getiriyorlar...

Peki neden yapıyorum bunu? Hani tecrübe ile mutsuz olduğum sabit olduğu halde neden hep tekrarlıyorum bu huyumu? Belki kendime yapılmasından hoşlandığım içindir... Ama diğer insanlar hoşlanmıyorlar işte, vazgeç bundan... 2007 yılına ait yeni bir hedef işte sana... Bu huyundan vazgeçeceksin... Bu siyah beyaz sayfayı renklendirmek için hedeflerini gerçekleştirmen gerekiyor, unutma...

Senden de özür dilerim... Bu hatamı tekrarlamayacağıma emin olabilirsin... Mutlulukla kal...

Hiç yorum yok

Yorum Gönder

Düşüncelerinizi Paylaştığınız İçin Teşekkürler...