Ve iste karanlik bir gece daha...
Bir yikilisin ardindan yeniden harflerle bulustum. Ki degil mi her zaman en icten ve ucuk yazilarim bu tur gecelerden sonra cikiyor.
Ekrana bakmaya bile gerek yok. WinAmp'imda Rammstein caliyor ki acilisi Ice-Coffin ile yapiyorum. Aslinda dun ki takibe uygun olarak Marilyn Manson'dan Disposable Teens'i dinlemek uygun olurdu ama zaten bir garip hal icerisindeyim. Daha fazla sapitmak istemiyorum ya da istiyorum ama istedigim sey aglamak degil. Tek istegim ofkemi kusacak uygun vaktin gelmesi.
Aklimdan tonla senaryo geciyor ve bunlari dusunmek istemesem de dusunuyorum elimde degil. Cok zorladim kendimi bugun dusunmemek icin ama olacak gibi degil.
Karanlik geceler icimdeki canavari mi uyandiriyor yoksa basima ne gelirse geceleri mi geliyor hic mi hic bilmiyorum.
Ne mi oldu?
Aslinda soru bu degil...
Soru, aklimdan ne gectigi...
Ne dusundugum onemli olan, cunku biliyorum ki tum dusuncelerimi yilanlarla olan bayramima kadar gerceklestirecegim. Iyi ya da kotu hepsini...
Kimse unutmamali ki...
ASLA kimsenin kim ve nerede oldugunu bilemeyiz...
Dun neden takip ettim onlari...
Aslinda takip etmeyecektim, benim dilegim ona yaklasip icimdekini dokebilmekti. Tabii basarip basaramayacagimi o anlar gosterecekti ama olsun. Ben takip icin yavaslamamistim. Ya da oraya gelisimin sebebi de bu degildi.
Hatta duraga kadar geldiklerinde bile aklimdan takip gecmiyordu. O nedenle Guven Parki'ndaki heykelin ustune oturmus, onu izliyordum. Ama bir anda tum fikirlerim degisti. Ve zihnim bir anda olumcul bir orumcegin o yapiskan ve karsi konulmaz agi ile oruldu. Onlar hareket edince takip etmek istedim ve ettim de. Hem de son ana kadar...
Ozel hayata saygisizlik mi idi bu? Belki evet ama inan ki orada donup gitseydim (tabii gidemeyecektim ama) eve gitmezdim. Ankara sokaklarinda sabahlardim, aynen Istanbul'da yaptigim gibi.
Ne hakkim vardi ki? Yaptigim bos bir seydi? Sadece gercek dunyam hayal dunyami bir kez daha yok etmisti...
Hayal dunyama iskence etmek icindi tum bunlar. Buna adim gibi eminim. Ve basardi da...
Hayal dunyam bir kez daha yenilgisini kabul etti. Ama o zavalli dunyam geri donus yolunda bile hala O'nun uzerine hayal kurabiliyordu. Artik gercek dunyanin zavallima karismasina gerek yoktu, cunku gercek dunyada onun hayallerini gerceklestirebilecek en ufak bir zerre dahi bile kalmamisti. Demek o nedenle zavallimin olusturdugu yeni senaryo eskierinden daha da ucuktu.
Garip hem de cok garip...
Dusuncelerim benimle dalga geciyor ve sonra dogruyu o dusuncelerim buluyor...
Iste kendimi uyusturuyorum...
Ben bu muziklere acil durum sarkilari adini verdim. Sakin anlarda cekilmiyor ama boyle duygu yogunlugumun had safhaya eristigi anlarda...
Hayiiiiir....
Sakin ha...
Aklindan yine ilginc birseyler geciyor ama lutfen birden fazla hayal kirikligini kaldiramazsin, gocersin... Olmaz, emin ol olmaz...
Ama sen beni cekingenlige davet ediyorsun Oguz, ne yaparim hayalerim olmazsa ben. Beynim ne yapacak o zaman. Surekli olarak yeni birseyler dusunmek istiyorum ve iste bu ihtiyacimi da bu sekilde sagliyorum. Lutfen engel olma...
Hayir olacagim...
Yine girdi araya cicekler. Bak gercekci olalim. Bana kalirsa sen o olusturdugun hayali varligin icini dolduracak bir yaratik bulamayacaksin. Ve bu nedenle de surekli mutsuz kalacaksin. Sevdigin hic kimse hayalindeki degil sadece belki olur mu diye bir deneme ama o varligi olusturamayinca da senin icin yeni bir son.
Her seferinde olecegini bile bile ucurumdan atliyorsun. Her seferinde paramparca oluyorsun ve her seferinde yeni bir sans daha veriliyor boyle garip hayallerinden kurtulman icin sana ve kafamin icindeki o yerine yeniden gonderiliyorsun ama hicbir zaman yilmadan bir yenisini bir yenisini daha surekli olarak olusturuyorsun. Peki ne zamana kadar?
Asla karsilasmayacaksin o hayali varlikla...
Ya da varliklarla...
Ya peki o zaman ne olacak?
Ne olacagini soyleyeyim...
Cok kisiyi tava getireceksin evet bunu basaracaksin, kelimenin tam anlamiyla gounlleri rusvetle calacaksin. Ya da simdi beyninde olusturdugun hayali tesaduf senaryolarini uygulamaya koyacaksin. Evet insanlarin kalplerini calacaksin. Bir sure devam edeceksin.
Ya peki sonuc...
Kocaman bir hic. Terkedeceksin ya da terkedilmek icin elinden geleni yapacaksin ustune bir de ben terketmedim o terketti deyip kendini kandiracaksin...
Peki nereye kadar? Yilanlarla olan bayrama dek mi?
Tamam bak suan beni etkisiz hale getirmek ve benim olusturdugum karakterin gozlerimin onunde yok olusundan duydugum aci nedeni ile aglamami istemedigin icin Rammstein ve parlak ekran ile beni uyutuyorsun. Peki ne zamana kadar?
Soyle bakalim ne zamana kadar?
Iste al Rammstein bile diyor ki "Your Love Is Killing Me"...
Ne benden ne olusturdugum hayallerden kacamazsin ki! Adem ile Havva var olandan beri vardi bunlar, peki simdi bunu mu yok edeceksin. Yazilan siirlerin pek cogu bunun uzerine, sarkilar desen oyle...
Bak zavallim...
Benim derdim ask kavrami ile degil, benim derdim senin olusturdugun utopik kavramla alakali. O utopik kavrami gercegi donusturme ihtimali elbet var ama emin ol bu tum varliklari yeniden yaratmak kadar zor. Karsidaki bir insan ki robot olsa dahi bazen bozulacaktir.
Hayalindeki o kavrama anlatayim sana istersen. Mukemmel bir insan o.
Belki sen, belki de senin disi versiyonun. Zaten o varligin ne cinsiyeti ne turu onemli degil.
Sadece idealardan olusmus bir yaratik ki aslinda yok bile.
Ama sana gore bir yerlerde var o ve birgun karsina cikacak. Ki boyle bir valik olsa bile sen onun karsisina cikana dek bu yogun stressten dolayi o gucte olamayacaksin. Ve belki ayagina kadar gelecegi halde yeni bir ozellik yaratip onu da o paydaya yonlendirmeye calisacaksin.
Herseyi mukemel. Cok guzel olmasina gerek yok belki ama goze hos gelmesi onemli ki senin ortalaman en tas mankenlere bile tas cikartir. (!)
Ve biliyorum ki senin hos olmayan hatunlarala yasadigin kisa sureli birlikteliklerin tek nedeni de bu hayali kavramin. Sen de farkina vardigin zaman attan dusmuse benziyorsun.
Ejderha isterken esseke razi oluyorsun. Ustam at da var, niye sansini o yonde denemiyorsun...
Denemedim mi?
Evet denedin ama kiz varligina kiran mi girdi? Dunya yuzeyinde 5 milyar insan var ki bunlarin yarisindan fazlasi hatun. Ki sen genc nufusun yuksek oldugu bir ulekede yasamini surduruyorsun. Elinde dehset imkanlarin var, Haziranda sinavi bir geciverdin mi takip edilen konumunda olmaman icin hicbir nedenin yok. Neden bir hatun icin bu kadar dertleniyorsun?
Sadece aceleciligi bir koseye koy. Bak bakalim Prof Pectus'a bir onceki alelacele yaptigin ile simdikinin arasinda ne tur farkliliklar var. Emin ol aradaki fark cok acik sekilde belli olacaktir. Bitmemis hali ile bile eskisinden cok daha iyi.
Aceleci olma, sakin ol...
Rahat ol...
Emin ol ki hak ettiginin karsiligini alacaksin. Buna inan ve sakin ol bekle...
Hicbirseyi dert etme biri olmazsa digeri olur...
Uykum geldi...
Evet benim de...
Uyumak lazim artik...
Yoksa var olan bir uyku duzenimin de icine edecegim....
Hadi yatalim oyleyse...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok
Yorum Gönder
Düşüncelerinizi Paylaştığınız İçin Teşekkürler...